ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΣΕΤΕΡ
“Έχοντας στην κατοχή μου την φυλή αυτή για πενήντα σχεδόν χρόνια θεωρώ, ότι δέν υπάρχει ανώτερη.Έχουν όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για γενική χρήση, δηλαδή μεγάλη ταχύτητα,δυνατή μύτη, αποφασιστικότητα, τρόπο έρευνας και εντοπισμό του θηράματος και χωρίς καμιά εξαίρεση, ειναι μια από τις ποιό ανθεκτικές φυλές Σέτερ, που έχω ποτέ συνάντηση.Πραγματικά μπορώ να πω με ειλικρίνεια, πως αν έχουν κάποια ανωτερότητα απέναντι στα άλλα,αυτή οφείλετε στις ιδιότητές τους: Είναι απτόητα,ανθεκτικά και δουλεύουν σκληρά.”
Με αυτά τα λόγια περιέγραφε ο Εντουαρτ Λαβερακ, που θεωρείται ο πατέρας του Αγγλικού Σέτερ για πολλούς, την γνώμη του για τα Αγγλικά Σετερ, τα εξαίρετα αυτά σκυλιά κυνηγιού που έχουν τον δικό τους τρόπο και το δικό τους μοναδικό στύλ στο κυνήγι.Τον χαμηλό ξυραφιστό καλπασμό τους που κινούνται κοντά στο έδαφος κατά την κίνηση,και την γατίσια προσέγγιση του θηράματος κατά την προσέγγισή του.Αυτό το μοναδικό στύλ αποτελείτε από δύο κύρια χαρακτηριστικά που δεν επιτρέπουν καμιά απόκλιση μεταξύ τους.
Τον απόλυτο παραλληλισμό των γραμμών του κρανίου και η εγγραφή του σώματος σε ενα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο κοντά στο έδαφος.
Ο Εντουαρτ Λάβερακ από το 1825 ψάχνει επίμονα να βρει τα καλύτερα Σετερ για να φτιάξη μιά ξεχωριστή και ακαταμάχητη φυλή. Πράμα το οποίο πέτυχε και το παρέδωσε στις μέρες μας.
Το 1875 όμως κινδύνεψε να χάση την γραμμή του από τις συνεχείς αιμομιξίες που έκανε. Ο φίλος του τότε ένας άλλος μεγάλος των Αγγλικών Σέτερ, ο Π.Λουέλλιν του χάρισε τρία από τα σκυλιά του που με τα εναπομείναντα κατάφερε να τα αναφέρει σε ασφαλή επίπεδα.
Το Αγγλικό Σέτερ μπορεί να ανεχτεί εξίσου το κρύο και την ζέστη.Το πυκνό τρίχωμα που έχει ανάμεσα στα δάχτυλα του επιτρέπει να κυνηγά τόσο τα πυκνά και βραχώδη εδάφη.
Πιστεύεται ότι το Αγγλικό Σέτερ προέρχεται από τα γαλλικά ή Ισπανικά Σπάνιελ.Επίσημα στην βιβλιογραφία αναφέρεται το 1892 σε έκθεση στο Παρίσι όπου συμμετείχαν τέσσερα Σετερ.
Η κίνηση του Αγγλικού Σετερ πρέπει να είναι όσο το δυνατό ποιό κοντά στο έδαφος. Η όμορφη κίνηση του προέρχεται από την αρμονία κινήσεων και όχι από την γρηγοράδα του.
Κατά τον καλπασμό το κεφάλι το φέρει ψηλά, την γραμμή της ράχης και την ουρά ακίνητα, σε μιά κίνηση αιλουροειδούς.Η φέρμα του είναι ξαπλωτή ή ημιξαπλωτή σε αντίθεση του Πόιντερ που φερμάρει πάντα όρθιο.
Το τρίχωμα του πρέπει να είναι λείο,μαλακό και γυαλιστερό.Το ύψος για το αρσενικό πρέπει να είναι 56-62εκ. Και του θηλυκού 53-56 εκ.
ΑΓΓΛΙΚΟ ΠΟΪΝΤΕΡ
Το αγγλικό Πόιντερ το χαρακτηρίζει η δύναμη και η ορμή που καθηλώνει το θήραμα με την φέρμα του.Είναι ένα σκυλί ανοικτής έρευνας που προσαρμόζεται σε όλα τα κυνήγια και σε όλα τα εδάφη.Δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε την πραγματική ιδιότητα του που ανήκει στην κατηγορία των σκυλιών φτερωτού θηράματος, που αλώστε αυτός είναι ο σκοπός όλων των σκύλων φέρμας.Οι Άγγλοι που το έφτιαξαν είχαν κατά νου ένα σκυλί που να κυνηγά για πολλή ώρα και να καλύπτει μεγάλες αποστάσεις.Να κυνηγά παντού, σε δάση και πεδιάδες, σε βουνά και σε έλη, σε πυκνά η χέρσα, σε ομαλά και ανώμαλα εδάφη. Έτσι λοιπόν έφτιαξαν ένα σκυλί υψηλών προδιαγραφών με οξεία όσφρηση που να εντοπίζει το θήραμα με τον αέρα και με την σταθερή του φέρμα να το καθηλώνει.
Οι Άγγλοι εισήγαγαν αρχές του 18ου αιώνα ηπειρωτικά σκυλιά Λουζινιανής προελεύσεως και έφτιαξαν το δικό τους Πόιντερ. Πόιντερ οι Άγγλοι ονομάζουν όλα τα σκυλιά δείκτες με κοντό τρίχωμα. Με την πάροδο του χρόνου και με επίμονες εκτροφές έφτιαξαν ένα σκυλί ακούραστο, ένα θαυμάσιο σκυλί φέρμας, που σήμερα ανήκει στην κορυφή της προτίμησης των κυνηγών ανάμεσα στα σκυλιά φέρμας σε όλη την Ευρώπη.
Κύριο χαρακτηριστικό του αγγλικού Πόιντερ είναι οι συγκλίνοντες άξονες του κρανίου κατά την προέκτασή τους, και το σώμα του να περικλείεται σε τετράγωνο.
Στις δύο τελευταίες δεκαετίες οι σημαντικότερες γραμμές εκτροφής που ξεχωρίζουν, είναι τα Del Vento του Giorgio Guberti και τα Della Gisa του Giusepe Dellatore, οι οποίοι θεωρούνται στις μέρες μας οι μεγάλοι των σύγχρονων Αγγλικών Πόιντερ.
Ο σκοπός του Αγγλικού Πόιντερ είναι να ψάξει και να βρει το θήραμα με στύλ και πάθος.Η κίνηση του είναι άνετη και κομψή,όπου του δίνει ενα γρήγορο και επιμήκη καλπασμό με σταθερό ρυθμό.Το κεφάλι το φέρει πάνω από την γραμμή της ράχης και το ρύγχος ελαφρά ανασηκωμένο όπου με μεγάλο κυνηγετικό πάθος και με προσοχή βλέμμα ανιχνεύει στον άνεμο.Τα μπροστινά πόδια τινάζονται μπροστά ψάχνοντας την επαφή τους με το έδαφος όσο ποιό μακριά γίνεται μπροστά, ενώ η γραμμή της πλάτης παραμένει οριζόντια και η ουρά παραμένει ακίνητη. Τα πίσω μέλη εκτινάσσονται όσο το δυνατόν ποιό μακριά με τεράστια προωθητική δύναμη.
Η ερευνα στηρίζεται καλά πάνω στον άνεμο, με ευρεία λασέ και ευθύγραμμα.Κατά την αντίληψη κάποιας αναθυμίασης ανεβαίνει με αποφασιστικότητα και αυταρχικότητα όπου καταλήγει σε απότομη φέρμα ,ωσάν να προσέκρουσε πάνω σε κάποιο αόρατο τοίχο.Η φέρμα του ειναι απότομη και βίαιη σε όρθια στάση όπου φαντάζει σαν γλυπτό με το κεφάλι ψηλά, τον λαιμό τεντωμένο, και με το βλέμμα να εκφράζει όλο του το κυνηγετικό πάθος και μεγαλείο. Το ποντάρισμα του ειναι δυναμικό και αποφασιστικό, με κοφτές φέρμες.
Το επιθυμητό μέγεθος σύμφωνα με τα πρότυπα του Διεθνούς Κυνολογικού Οργανισμού F.C.I.για τα αρσενικά είναι 63-69 εκ. Και για τα θηλυκά, 61-66 εκ.
ΑΓΓΛΙΚΟ ΣΕΤΤΕΡ
“Έχοντας στην κατοχή μου την φυλή αυτή για πενήντα σχεδόν χρόνια θεωρώ, ότι δέν υπάρχει ανώτερη.Έχουν όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για γενική χρήση, δηλαδή μεγάλη ταχύτητα,δυνατή μύτη, αποφασιστικότητα, τρόπο έρευνας και εντοπισμό του θηράματος και χωρίς καμιά εξαίρεση, ειναι μια από τις ποιό ανθεκτικές φυλές Σέτερ , που έχω ποτέ συνάντηση.Πραγματικά μπορώ να πω με ειλικρίνεια, πως αν έχουν κάποια ανωτερότητα απέναντι στα άλλα,αυτή οφείλετε στις ιδιότητές τους: Είναι απτόητα,ανθεκτικά και δουλεύουν σκληρά.”
Με αυτά τα λόγια περιέγραφε ο Εντουαρτ Λαβερακ, που θεωρείται ο πατέρας του Αγγλικού Σέτερ για πολλούς, την γνώμη του για τα Αγγλικά Σετερ, τα εξαίρετα αυτά σκυλιά κυνηγιού που έχουν τον δικό τους τρόπο και το δικό τους μοναδικό στύλ στο κυνήγι.Τον χαμηλό ξυραφιστό καλπασμό τους που κινούνται κοντά στο έδαφος κατά την κίνηση,και την γατίσια προσέγγιση του θηράματος κατά την προσέγγισή του.Αυτό το μοναδικό στύλ αποτελείτε από δύο κύρια χαρακτηριστικά που δεν επιτρέπουν καμιά απόκλιση μεταξύ τους.
Τον απόλυτο παραλληλισμό των γραμμών του κρανίου και η εγγραφή του σώματος σε ενα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο κοντά στο έδαφος.
Ο Εντουαρτ Λάβερακ από το 1825 ψάχνει επίμονα να βρει τα καλύτερα Σετερ για να φτιάξη μιά ξεχωριστή και ακαταμάχητη φυλή. Πράμα το οποίο πέτυχε και το παρέδωσε στις μέρες μας.
Το 1875 όμως κινδύνεψε να χάση την γραμμή του από τις συνεχείς αιμομιξίες που έκανε. Ο φίλος του τότε ένας άλλος μεγάλος των Αγγλικών Σέτερ, ο Π.Λουέλλιν του χάρισε τρία από τα σκυλιά του που με τα εναπομείναντα κατάφερε να τα αναφέρει σε ασφαλή επίπεδα.
Το Αγγλικό Σέτερ μπορεί να ανεχτεί εξίσου το κρύο και την ζέστη.Το πυκνό τρίχωμα που έχει ανάμεσα στα δάχτυλα του επιτρέπει να κυνηγά τόσο τα πυκνά και βραχώδη εδάφη.
Πιστεύεται ότι το Αγγλικό Σέτερ προέρχεται από τα γαλλικά ή Ισπανικά Σπάνιελ.Επίσημα στην βιβλιογραφία αναφέρεται το 1892 σε έκθεση στο Παρίσι όπου συμμετείχαν τέσσερα Σετερ.
Η κίνηση του Αγγλικού Σετερ πρέπει να είναι όσο το δυνατό ποιό κοντά στο έδαφος. Η όμορφη κίνηση του προέρχεται από την αρμονία κινήσεων και όχι από την γρηγοράδα του.
Κατά τον καλπασμό το κεφάλι το φέρει ψηλά, την γραμμή της ράχης και την ουρά ακίνητα, σε μιά κίνηση αιλουροειδούς.Η φέρμα του είναι ξαπλωτή ή ημιξαπλωτή σε αντίθεση του Πόιντερ που φερμάρει πάντα όρθιο.
Το τρίχωμα του πρέπει να είναι λείο,μαλακό και γυαλιστερό.Το ύψος για το αρσενικό πρέπει να είναι 56-62εκ. Και του θηλυκού 53-56 εκ.
Γκόρντον Σέττερ
Το Γκόρντον Σέττερ αναπτύχθηκε στη Σκωτία στις αρχές του 17ου αιώνα αλλα έγινε δημοφιλής από τον Duke Alexander IV of Gordon, στις αρχές του 19ου αιώνα. Το Γκόρντον Σέττερ ειναι ενας εξυπνος, γεροδεμένος σκύλος, ανθεκτικός στην κούραση με την δυνατότητα να κυνηγά με χαρακτηριστικό στύλ για πολλές ώρες σε κακές καιρικές συνθήκες και ολα τα εδαφη.
Το Γκόρντον Σέττερ, είναι το μόνο Σέττερ που έρχεται σε μαύρο χρώμα με καστανά στίγματα πάνω από τα μάτια, στις πλευρές του ρύγχους, στο λαιμό, δύο σημεία στο στήθος και στα πόδια. Μπορεί να υπάρξει μια μικρή λευκή κηλίδα στο στήθος
Ο καλπασμός του Γκόρντον είναι συνεχής, κυματιστός, γρήγορος, όρθιος, ενεργητικός με ευρύ διασκελισμό.
Το κεφάλι φέρεται ψηλά με το ρύγχος σε οριζόντια θέση. Η ουρά φέρεται με ένταση στην ευθεία της ράχης ή ελαφρά κεκλιμένη στο έδαφος.
Η φέρμα του είναι όρθια με το λαιμό τεταμένο, το κεφάλι στην ευθεία της ράχης με το πίσω μέρος του σώματος ελαφρά ανασηκωμένο και την ουρά στην γραμμή της ράχης.
Το ποντάρισμα γίνεται όρθιο στην ευθεία της αναθυμίασης με ηρεμία και βιματισμό σε μια όμορφη κίνηση.
Ύψος στους ώμους – Αρσενικά: 66cm. – Θυληκά: 62cm.